Crisis of crisis? Wie maakt het verschil?
In de tijd van de financiële crisis adviseerden bedrijfseconomen je als bedrijf voor te bereiden op een circulaire economie. Een onderneming die juist in die tijd de zaken kon inregelen van lineair naar circulair, had de toekomst, de achterblijvers niet meer. Binnen de dakdekkersbranche hadden wij in die tijd van sterk verminderde bouwconjunctuur geen gelegenheid om hierover na te denken, want de spaarzame tijd moest simpelweg worden besteed aan omzet binnenhalen of, in het ergste geval, een reorganisatie doorvoeren.
Simpel gezegd hebben we gedacht ‘de verandering komt dan wel na de crisisjaren, als wij weer voldoende orders op de plank hebben liggen’. En dan meen je te signaleren dat die tijden, zeker in het afgelopen jaar, weer volledig zijn aangebroken; de omzetten in de dakenbranche zijn over het algemeen sterk gestegen en als het nu nog niet goed gaat met je bedrijf, zul je nog eens goed moeten bedenken of het bedrijf wel toekomstbestendig is.
Kortom, nu is het het moment om weer eens aan de toekomst te denken en de juiste plannen te maken voor het bedrijf. Alle tijd om circulariteit, duurzaamheid en specialisme in huis te halen om je te kunnen onderscheiden! Helaas krijg ik nu signalen dat wij het weer te druk hebben om alles in te plannen en uit te voeren.
Die signalen worden steeds vaker geventileerd door de producenten en leveranciers die ik spreek. Onderwerpen als circulair, recycling, CO2-reductie, duurzaamheid en op zijn minst daarover nadenken, zijn ogenschijnlijk vanuit de uitvoeringsperikelen even in de koelkast gezet. We zitten vol en hebben allemaal hetzelfde probleem: te weinig personeel. En als wij het personeel wel hebben, dan zal men meters moeten maken. Eigenaren van bedrijven zien mogelijkheden om hun welverdiende pensioen veilig te stellen door verkoop en de kopende bedrijven grijpen zo de kans hun personeelsbestand uit te breiden.
Maar door volumevergroting aan de personeelskant is er nog geen duidelijke lijn zichtbaar richting het verder ontwikkelen van specialismen en daar klagen de producenten steen en been over. Kom je namelijk als producent bij jouw klant met een EPDM Firestone offerteaanvraag, vroeger de grootste wens van ieder dakdekkersbedrijf, dan is er zelfs geen tijd om te calculeren of wordt de prijs veel te hoog aangeleverd. De producent van de, inmiddels met hete lucht te föhnen, Rhepanol hfk adverteert er zelfs mee meer ambassadeurs op te leiden, terwijl er al een aantal was aangesteld.
Als de premies voor collectieve aansprakelijkheidsverzekeringen dramatisch worden verhoogd, via bijvoorbeeld Vebidak, dan geven wij het specialisme brandveilig detailleren, ooit onder de noemer NEN 6050 ontwikkeld, de schuld! De experts, met Albert van den Hout indertijd voorop, hebben ervoor gezorgd dat dit specialisme als NEN-norm werd geïntroduceerd. In plaats van dit specialisme te omarmen en eigen te maken en tevens de verzekeraar te vriend te houden, zeggen uitvoerende bedrijven nu dat wij steeds meer fouten maken door die brandveilige ontwikkeling in de uitvoering en dat zelfklevende systemen niet onder iedere omstandigheid werken!?
En met de warmere zomers in aantocht, worden koelende systemen zoals Roofclix steeds belangrijker om de warmte buiten te houden. Maar de handjes voor dit specialisme zijn amper te vinden. En zo komen en gaan producten, zoals Olyvijn en NOx. Zo kan ik nog wel even doorgaan…
Is dat het resultaat van het feit dat wij geen tijd hebben voor het toekomstige specialisme? En komt dit wellicht doordat wij de meest traditioneel denkende branche zijn? Traditioneel heet ook wel “zonder al te veel risico’s uitvoeren” en dat blijft uiteraard een zeer goede zaak. Het specialisme ligt hier in het foutloos uitvoeren. Risico’s uit de weg gaan en snelheid maken in de productie met onze bestaande kennis. Maar wordt het dan ook niet eens tijd om ons eigen specialisme onder de loep te nemen en ons af te vragen of wij het hier en nu ook goed doen voor ons toekomstig nageslacht?
We moeten iets meer tijd nemen voor ons toekomstige interne beleid, anders zitten wij zo weer in een volgende crisis…
Erik Steegman, Coninko
