Dames in daken

Ondernemen

10 december om 12:35 door Dakenraad

Artikel delen

Hoe twee dakenvrouwen hun mannetje staan

De een is aannemersdochter, de ander dochter van een leidekker. De eerste, Jeanine van Noordenne (46), is momenteel directeur van DAKMERK. De tweede, Mirjam Dappers-Bogaerts (67), was tot afgelopen juni directeur van leidekkersbedrijf Bogaerts-Van Nuland. Hoe kwamen ze in dit vak terecht, hoe is het om als vrouw te werken in een door mannen gedomineerde branche en welke thema’s zijn wat
hen betreft de komende tijd leidend?

Tekst en beeld: Foka Kempenaar

Jeanine van Noordenne.

“Ik vind het prachtig, die nuchtere dakdekkers die zo trots zijn op hun werk. Dat mag ook, want het zijn stuk voor stuk mooie bedrijven.” Aan het woord is Jeanine van Noordenne. Ze groeide op in de jaren zeventig. Een tijd waarin de emancipatie van de vrouw net in opkomst was en er in de meeste gezinnen nog traditionele ideeën leefden. “Was je een jongen, dan werd je aannemer. Had je een rokje aan, ja dan ging dat in onze familie niet gebeuren. Ik heb al vroeg besloten dat ik dierenarts wilde worden.”

Maar Jeanine veranderde van gedachten toen haar vaders bedrijf te maken kreeg met een rechtszaak. “Hij stimuleerde mij om eens een kijkje te nemen bij de studie rechten en daarna was ik snel om.”

Mooiste dak

Ook de vader van Mirjam Bogaerts speelde aan het begin van haar carrière een belangrijke rol. Het was haar droom om tolk te worden en ze studeerde eind jaren zestig Engels. “Maar mijn vader wilde dat ik de financiën voor het bedrijf op orde bracht. Je begrijpt dat ik in eerste instantie niet stond te trappelen.” Toch vond ze al snel haar draai. “Daarbij was het handig dat ik mijn talen sprak, want we importeerden destijds nog veel leien.”

Eind jaren zeventig volgde Mirjam haar vader op, samen met haar broer. Toen de laatste twaalf jaar geleden overleed, moest ze alleen aan de bak. Iets dat haar goed afging, getuige de goede naam en de gerenommeerde positie die Bogaerts-Van Nuland al vele jaren inneemt in de leidekkersbranche. “Onder haar kranige leiding zijn vele mooie projecten gerealiseerd en in 2013 hebben we zelfs de prijs voor het mooiste dak van de wereld gekregen”, aldus haar trotse neef Bart Bogaerts, die afgelopen zomer het stokje van haar overnam.

Terug naar roots

Terwijl Mirjam al lang aan het roer stond van haar eigen bedrijf, ging Jeanine na de studie rechten en een aantal korte werkervaringen aan de slag bij de Vereniging voor Aannemers in de GWW (VAGWW). Bedrijven konden haar bellen met vragen op het vlak van arbeids- en cao-recht.

De VAGWW benaderde Jeanine vervolgens met de vraag of ze secretaris wilde worden voor de besturen van bepaalde secties en regio’s. “Dat beviel prima en zo ondervond ik dat bestuurswerk mij goed ligt, maar dan wel in een setting waarbij ik altijd directe lijnen heb met de praktijk.”

Dit werd nog duidelijker nadat Jeanine via een aantal fusies bij het net opgerichte Bouwend Nederland terechtkwam. Daar kon ze direct na haar bijdrage aan de oprichting aan de slag met brancheontwikkeling. Met als centrale vraag ‘Wat is er nodig om het MKB klaar te maken voor de toekomst’? “Geweldig, want zo kwam ik terug bij mijn roots. Bij het gevoel van ik heb veertig man rondlopen, met alle gezinnen daarachter en die wil ik wel gewoon aan het werk houden.”

Mirjam Dappers-Bogaerts.

Soestdijk en charmes

Eén van de bijzondere projecten waar Mirjams bedrijf ondertussen mee aan de slag ging, was de renovatie van het dak van Paleis Soestdijk. Toen ze het verzoek kreeg van wat toen nog de Rijksgebouwendienst heette, had ze het eigenlijk te druk. “Maar zo’n mooie opdracht laat je uiteraard niet lopen.”
Wat ze vervolgens nooit zal vergeten is dat Juliana – toen nog koningin – zelf een keer een kopje thee kwam brengen met een traktatie, omdat een van haar mensen jarig was.

Mirjam was misschien wel de eerste vrouw die actief was in de restauratie van daken. Hoe ervoer en ervaart zij het werken in deze mannenbranche? “Dat deed al snel niet meer ter zake: de eerste keer bij een bouwvergadering schoven de heren nog keurig mijn stoel aan. Maar na korte tijd kreeg ik net zo op mijn lazer als de rest.”

Ze beaamt dat het uiteindelijk niet zoveel uitmaakt of je nu man of vrouw bent, als je maar laat zien dat je kennis van zaken hebt. “En het is handig dat je soms je charmes in de strijd kunt gooien”, voegt ze lachend toe.

Ook Jeanine voelt zich zeer op haar plek in de dakenbranche. “Het werken in mannenwerelden ben ik al mijn gehele loopbaan gewend. Toen ik bij DAKMERK solliciteerde was ik wel even bang dat ik misschien te weinig van techniek wist en de excuustruus zou zijn.” Lachend: “Maar niks was minder waar. Er bleken alleen maar vrouwen te werken!” En het gebrek aan technische kennis deerde ook niet: “Die was al meer dan voldoende aanwezig in het stichtingsbestuur. Ik bood juist een welkome aanvulling met mijn bestuurs- en juridische ervaring.”

Kinderen en keuzes maken

Een onderwerp dat als vanzelf opborrelt als je met vrouwen over hun werk praat, is de combinatie werk en gezin. Hoe losten zij dit op? Voor Mirjam veranderde de komst van haar twee zonen niks aan de inzet voor haar bedrijf. “Ik zette de box gewoon achter mijn bureau.” Dat haar schoondochter de kinderen nu een groot gedeelte van de week naar de crèche brengt begrijpt ze heel goed. “Als je als vrouw voor je carrière wilt gaan, moet je keuzes maken.”

Jeanine wil graag meer thuis zijn terwijl haar kinderen opgroeien. “Het kwam dan ook mooi uit dat de functie van directeur DAKMERK een parttime betrekking is.”

Verduurzamen en jongeren

Sinds 1 juli 2016 is Jeanine drie dagen per week te vinden op kantoor in Nieuwegein. Wat wil zij over enkele jaren hebben bereikt? “Dat DAKMERK, nog meer dan nu, bekend is bij opdrachtgevers als het keurmerk dat kwaliteit en zekerheid garandeert.”

Ze hoopt uiteraard op een kleine toename van het aantal participanten, maar kwaliteit blijft daarbij voorop staan. “In de 25 jaren die DAKMERK nu bestaat, is het aantal leden vrij constant gebleven. In tegenstelling tot de meeste andere organisaties is groei bij ons geen doel. We zien regelmatig dat niet-leden op hun website toch ons logo gebruiken. Dat mag uiteraard niet, maar laat wél zien dat ze er eigenlijk bij willen horen, terwijl juist dit soort bedrijven natuurlijk nooit zal worden toegelaten.”

Ook noemt Jeanine als belangrijk thema “de klimaatverandering en wat we daar als dakenbranche aan kunnen doen”. De afgelopen jaren zijn er tal van indrukwekkende multifunctionele daken ingericht en ze hoopt dat dit de komende tijd exponentieel zal toenemen. Dit is mede de reden waarom het product MULTI-garantie een paar jaar geleden in de markt werd gezet (zie kader). “Ik wil met DAKMERK stimuleren dat opdrachtgevers het dak niet meer als financiële sluitpost zien en het multifunctioneel gebruik echt gaan omarmen.”

Voor Mirjam is verduurzaming eveneens een belangrijk punt, waar ze zich ook na haar pensioen voor wil blijven inzetten. Ze doet dat nu onder andere als penningmeester van branchevereniging Het Hellende Dak. “Deze gaat per 1 januari 2018 fuseren met andere branches in de bouw, te weten de voeg- en de metselbedrijven en krijgt de naam Gebouwschil. Een van de doelen van deze nieuwe vereniging is het verbeteren van het imago van de bouwvakker.”

Mirjam hoopt dat deze stap mede een positief effect heeft op een punt waar zij zich ook al jaren voor inzet: de instroom van jongeren in de branche (zie ook de column die ze hierover schreef in Dakenraad nr. 140, paginanummer 68). Beide vrouwen zullen dus ook de komende tijd regelmatig van zich laten horen in de dakenwereld. We hopen dat hun enthousiasme aanstekelijk werkt en wensen ze heel veel succes!