Dakgebreken
Niet meer kieren
Vroeger had je alleen een schoorsteen, nu is deze omringd door doorvoeren. Op ieder dak tref je ze aan. Voorheen waren het alleen schoorstenen, waarin een verzameling van toevoeren afvoerkanalen aanwezig was. Onze manier van leven en dus wonen is zo veranderd, dat we steeds meer apparatuur en installaties gaan toevoegen aan onze woning. Hierdoor zien we steeds meer doorvoeren op daken verschijnen, in allerlei kleuren en afmetingen.
Vroeger had je alleen een schoorsteen, nu is deze omringd door doorvoeren.
Tekst en beeld: Joost Stemkens, FIER Dakcontrol
Eerst was er de schoorsteen die vooral de rookgassen van de kachel naar buiten voerde. En Zwarte Piet naar binnen, maar dat is een andere discussie. Met de komst van andere verbrandingstoestellen zien we dat de daken worden bevuild met doorvoeren.
We hebben zoveel installaties in ons huis, dat we steeds meer doorvoeren op het dak moeten plaatsen om vieze lucht buiten de woning te krijgen en verse lucht erin. Tegelijkertijd worden onze woningen steeds luchtdichter gemaakt, in verband met energiebesparing. We kieren niet meer! Mij lijkt overigens kieren en tochten nog dé beste oplossing om de binnenruimte adequaat te ventileren. Dit in combinatie met PV, batterijen en infraroodverwarming om de ruimtes waar nodig te verwarmen.
Het is een feest
We moeten dus steeds meer doorvoeren plaatsen in het dak. Dat is een feest: ga er maar aanstaan als dakspecialist. Gaten boren met een diameter van 130, 160, 200 of nog meer millimeters, om ervoor te zorgen dat we een aansluiting van buitendaks naar binnendaks brengen. Als de dakconstructie bestaat uit een enkel- of dubbelschalig sandwichelement, gaat dat iets gemakkelijker met een kettingzaag of een gatenzaag.
Hoe maken we deze sparing kierdicht?
Deel 1 is dus een sparing maken. Het plaatsen van de doorvoer is deel 2. Dat moet goed gaan; er is immers al een sparing. Maar hoe krijgen we dat dan, met de huidige eisen, luchtdicht? Hiervoor zijn tal van oplossingen. Zelfs fabrikanten hebben erover nagedacht. Maar de praktijk is weerbarstiger. Vroeger (maar toen was luchtdichting niet aan de orde) was een zinken afdekplaatje aan de binnenzijde van het dak ‘sjiek’. Later kwamen pur, kit en minerale wol om de sparingen op te vullen tot de pijp van de doorvoer. Inmiddels hebben we luchtdichte manchetten. Maar hoe zit het dan achter het manchet?
Niet meer kieren
Zoals eerder geschreven, hebben doorvoeren een grote impact op
het dak: in aantallen, sparingen en vervolgens de verwerking in het
dak. Maar vinden we het mooi? Hebben we daarover wel eens nagedacht? Mijn idee: weg ermee! We maken in het dak één sparing met verschillende kanalen, waarop we alles wat we nodig hebben voor ventilatie, kunnen aansluiten. Dan op zolder de leidingen maar wegwerken! Een rustige eenzijdige oplossing aan de buitenzijde van de daken. Dit aangevuld met groen of PV. Heerlijk toch, of gaan we lekker kieren?
Poging tot kierdicht maken van de doorvoersparing met minerale wol.
